Juliette Schraauwers over de nodige groene onderwijsrevolutie en haar reis als Visionary for Life.

Visionary for Life en verbinder. Juliette zet zich met hart en ziel in voor een regeneratieve wereld. Ze wil onze relatie met de natuur en de ander herstellen, zodat volgende generaties in verbondenheid opgroeien.

Als regeneratief ondernemer zette Juliette de visie voor de duurzame basisschool NOWSCHOOL op. Daar krijgen kinderen alle ruimte om op te groeien tot holistische denkers en doeners. Ook runt ze al 15 jaar een branding agency THE NOW om de impact van duurzame ondernemingen te vergroten en startte ze The Earth Academy. Ze stond in de Duurzame Jonge 100-lijst van 2020 en ze was een van de eenentwintig Triodos Verbeteraars van 2021.

In dit artikel zet ik de schijnwerpers op enkele prikkelende fragmenten uit ons gesprek. Ook lees je alles over NOWSCHOOL, de fundamentele bouwstenen van duurzaam ondernemen én over Juliettes eigen schooltijd in een persoonlijk blog!

‘Mijn moeder vertelt dit verhaal graag. Op mijn allereerste schooldag hing ik krijsend aan haar rokken: ‘De juf is een heks, ik wil niet naar school!’. Een voorbode, misschien, want mijn schooljaren verliepen niet zo soepel. Al slaagde ik met vlag en wimpel voor de dyslectietest.

In de verdrukking

Aan de ene kant was dat lastig, maar aan de andere kant was het labeltje dyslexie ook fijn. Nu wist ik dat ik niet gek of dwars was, ofzo. Ik kreeg extra begeleiding, zodat ik me kon focussen op de dingen waarin ik vastliep. Dat leek een prima idee, maar tegelijkertijd was er daardoor weinig ruimte meer voor de dingen waar ik wél goed in was. Ik wilde vrij en creatief zijn. Buiten spelen en spelletjes, schoolkranten en acties voor het goede doel op touw zetten. Ik had bergen ideeën voor de echte wereld, maar die sloten niet altijd aan op het schoolleven in de klaslokalen.

Dat zie je vaak, vind ik. Eigenlijk komen de natuurlijke drijfveren van kinderen in ons onderwijssysteem helemaal in de verdrukking. We duwen kinderen in een mal zodat ze allemaal op dezelfde manier van de band rollen. Ze moeten bepaalde standaarden halen en er is weinig aandacht voor de dingen waar ze uit zichzelf mee aan de slag willen. De dingen die hun aangeboren nieuwsgierigheid en creativiteit prikkelen.

Flinterdun draadje

Zelf voelde ik al heel jong dat mijn creatieve kant beter ontwikkeld was. Dat was het draadje waaraan ik me kon vasthouden, omdat ik wist dat ik daar wat mee wilde. At some point is dat draadje flinterdun geweest en was ik bang dat het zou breken. Gelukkig is dat niet gebeurd. En toen ik op het mbo een vakopleiding ging doen, en daarna op de Design Academy verder ging studeren, had ik mijn draai gevonden. Ik voelde de creativiteit stromen, ik startte mijn eerste bedrijfje met het ontwikkelen van huisstijlen voor bedrijven en vanaf daar ging het balletje verder rollen.

Overigens heb ik er soms nog moeite mee, hoor. Laatst zag ik een aflevering van Tegenlicht over de nieuwe elite: de mensen op de werkvloer die de duurzame transitie met hun handen voor elkaar krijgen. De makers, de loodgieters, de zonnepaneelleggers. Dát zijn de mensen die het moeten doen en ik ben blij dat daar langzaam erkenning voor komt. Toen ik zelf op het mbo zat, had ik soms het gevoel dat ik te min was. Je moet minstens hbo doen, was de tendens in mijn omgeving. Onzin, maar je wordt er soms onzeker van.

Nu niet meer, ik ben zelfs ontzettend dankbaar voor het pad dat ik bewandeld heb. Ik heb eerst vier jaar lekker met mijn handen mogen maken, werken en creëren. Dat zijn allemaal ervaringen die ik fijn in mijn rugzakje heb mogen stoppen en die nu enorm van pas komen. Ik zou het nooit anders hebben willen doen.’

Hoe kwam je op het idee NOWSCHOOL?

‘Dat was serieus een eurekamoment. Ik bezocht de Green School in Bali en dat voelde helemaal als thuiskomen. Daar voelde je dat school leuk mocht zijn, dat het een plek is waar je jezelf mag ontwikkelen en dat je mag focussen op de dingen die je graag doet. Toen ik daar binnenstapte, dacht ik echt: ‘Zie je wel, het kan gewoon!’.

Inmiddels is het een soort levensader. Ik ben voor NOWSCHOOL gegaan en dit is wat ik te doen heb op deze aarde. Soms is het spannend, soms is het struikelen over een volgende fase en soms is het met de hakken over de sloot. Maar uiteindelijk staat het er helemaal, daar ben ik honderd procent van overtuigd.’

NOWSCHOOL is een regeneratieve basisschool. Wat is dat precies?

‘We willen dat kinderen de ruimte krijgen om op te groeien tot holistische denkers en doeners. En dat ze leren bijdragen aan een betere wereld voor zichzelf, de ander en de aarde. Een van de punten waarop ons huidige onderwijssysteem tekortschiet, is dat het kinderen niet helpt floreren. Scholen staren zich blind op allerlei maatstaven en standaarden en verliezen het kind zelf uit het oog.

We bouwen NOWSCHOOL niet voor niets op een natuurlandgoed waar ook generatieve landbouw wordt aangelegd. We willen onze natuur herstellen, maar ook onze kinderen. Zodat ze hun natuurlijke nieuwsgierigheid en vaardigheden mogen aanboren en ontwikkelen. Daar worden ze alleen maar gelukkiger en zelfverzekerder van. Overigens zijn veel leraren het met ons eens. Het is interessant dat er zo’n lerarentekort is, terwijl de leraren bij ons in de rij staan om mee te mogen doen. Het oude systeem staat onder druk, het wordt tijd dat er wat verandert.’

Wat zijn jullie toekomstplannen?

‘We beginnen als particuliere school omdat we niet anders kunnen. Ons concept past nu eenmaal niet in de reguliere systemen. Maar uiteindelijk willen we natuurlijk dat alle kinderen hiervan kunnen profiteren. Daarom willen we inclusief en schaalbaar worden, zodat we het reguliere onderwijssysteem op den duur overbodig kunnen maken. Niet dat we het zien als een strijd die we moeten winnen, het is meer dat we alle kinderen dit soort onderwijs gunnen.

Ik hoop dat we over vijf jaar door de hybride fase heen zijn en dat we echt goed flowen met elkaar. Dat we met veel energie ontzettend mooi onderwijs aan het creëren zijn. En dat we een proof of concept paraat hebben dat bewijst hoe waardevol dit is. Zodat we de overheid erbij kunnen betrekken en onze onderwijsrevolutie een serieuze slinger kunnen geven. En ondertussen gaan we gewoon keihard knokken om NOWSCHOOL op meerdere plekken van de grond te krijgen!’

Bij haar werk, ook voor NOWSCHOOL, onderscheidt Juliette twee fundamentele bouwstenen: branding en co-learning.  Hoe hebben deze bouwstenen Juliette vooruitgeholpen?

Branding

‘Vaak denken mensen dat branding een product, service, website of logo is. Maar het is zoveel meer dan dat. Branding gaat om wat andere mensen denken, voelen en zeggen over jouw merk. En dat kun je niet afdwingen, maar dat kun je wel sturen. Dat begint bij jezelf. Eerst moet je jezelf goed leren kennen en je eigen essentie zien te vinden, voordat je die kunt uitdragen naar de buitenwereld.

Het gaat dus niet om marketing, dat is pas de buitenste schil van de ui. Weten wat jouw missie, visie, kernwaarden en beloften zijn, dat is de kern. Zo maak je je organisatie authentiek en oprecht. Als je dat in een keer goed doet, kun je vervolgens al je keuzes daar helder op baseren, zodat je op koers blijft. Met zo’n krachtige visie verbind je ook gelijkgestemde mensen aan je bedrijf en dat helpt je alleen maar verder vooruit.’

Co-learning

‘Een co-learning community zoals bij ons, waar we met leraren, ouders en kinderen de school verder vormgeven, nodigt uit om samen verantwoordelijkheid te dragen. Want dat is waar het vaak misgaat in de wereld. Een paar mensen hebben verantwoordelijkheid en de rest gaat in een slachtofferrol zitten of leunt lekker languit achterover omdat die ander het wel regelt. Natuurlijk zetten we als oprichters van de school de kaders uit, maar we doen het verder echt samen.

Het helpt dat onze missie, visie en kernwaarden helder zijn. Daar haken mensen op aan en vervolgens creëer je samen nieuwe dingen die het bestaande kompas versterken. En hoe meer mensen aanhaken, hoe meer rollen je kunt verdelen en hoe beter je de workload samen kunt dragen. Als visiemaker heb ik geleerd dat het belangrijk is om los te laten en ideeën te laten stromen. Ik zit bijvoorbeeld wel in de marketing- en communicatieapp en ik weet wat er speelt. Maar ik kijk mee vanuit een helicopterview en geef anderen de ruimte.’

‘Ik denk dat we kinderen als de ‘wisdomkeepers’ van deze aarde moeten zien. Zij zijn de makers van de toekomst, dus het is raar dat we pas vanaf hun 18^e, 20^ste of 25^ste naar ze gaan luisteren. Als volwassenen vinden we het erg moeilijk om nog te dromen. Dat vermogen zijn we ergens onderweg kwijtgeraakt, maar zij hebben het nog wel. Moet je nagaan wat een creatiekracht we zouden hebben als wij dat ook zouden aanwenden. Ga dromen! Daarom is mijn liedje voor de Duurzaamheid #Hoedan playlist: ‘We deserve to dream’ van Xavier Rudd’’

‘Veel millennials staan hetzelfde in het leven. Ze willen helemaal niet die corporate ladder op en voelen dat er meer is dan dat. Tuurlijk, geld is belangrijk, want daar kun je mooie en goeie impact mee maken op de wereld. Maar ik wil zelf vooral veel tijd, energie en kennis op mijn bankrekening om die impact te maken. Om me heen zie ik veel jonge mensen vastlopen, maar ik zie ook dat ze uiteindelijk actie ondernemen en het aangaan met zichzelf. Dat is ook nodig.’

‘In onze branding en bedrijfscultuur nemen we het menselijke vaak niet mee. Het gaat vooral over de doelstellingen van de organisatie, de businessmodellen en de cashflow. Mensen zien we meer als poppetjes die we eenmaal per maand uitbetalen voor hun uren. Terwijl die mensen juist de drijvende kracht van je bedrijf zijn. Als je die meeneemt in je visie en als je ze verantwoordelijkheid geeft, dan gaan ze die verantwoordelijkheid ook pakken. Of ze nu millennial zijn of niet. Wil je dus duurzaam ondernemen? Zorg er dan voor dat je duurzaamheid in je team verankert en dat je voor elkaar zorgt. Het gaat niet om ‘making a living’, het gaat om ‘making a life’.

Meer informatie over Juliette Schraauwers vind je hier.